Op 15 februari werd er door een groot aantal bewoners, het BuurtGroenBedrijf, Stadboswachter Willem de Feijter en kraanmachinist Toon Kok hard gewerkt om de Parkstraat te completeren met dertien prachtige jonge bomen. Over deze feestelijke boomplantdag schreven we al eerder, maar onze vaste vrijwilliger Monique Fisscher deed dat ook! Dit is haar verhaal.
Op 15 februari om 12.30 uur zaten wij, bewoners, en het BuurtGroenBedrijf met vrijwilligers op de kruising van de Parkstraat met de Kastanjelaan te lunchen. Het was een koude maar mooie dag, waarop we vanaf 9 uur in de weer waren met bomen planten.
Flink aanpoten
De ochtend begon met een korte uitleg, waarna we in teams uiteen gingen. Ik zat in een groepje dat een kuil ging graven voor een linde die werd aangedragen en zorgvuldig in het gat werd geplaatst. Daarna sloegen we twee paaltjes in de grond langs de ingepakte kluit in een net dat werd opengeknipt. We plaatsten vervolgens een groene gietrand, zodat het water tijdens het gieten niet wegstroomt van de boom en vulden het plantgat met aarde op. We verbonden het boompje met de paaltjes middels twee zwarte banden. Het was flink aanpoten voor de soep, de quiche en de brownies met koffie en thee, waar we het warm van kregen.
Nieuws onder de zon
Tijdens de lunch raakte ik in gesprek met allerlei mensen uit de straat en leerde dat de oude robinia’s, die eerst in de straat stonden, huizen konden ontwrichten. Toch weer wat nieuws onder de zon aan het einde van de lange periode waarin ik betrokken was bij het proces. De Parkstraat was ooit mijn aanvliegroute naar thuis in de Emmastraat vanuit het centrum van de stad. De robinia’s groeiden heel hard en werden daarom eens in de paar jaar net als knotwilgen gekandelaberd en sierden de straat. Dat kandelaberen was niet goed voor de bomen die daar ziek van werden, maar het moest. Er is veel onderzoek gedaan door deskundigen op dit gebied voordat de gemeente het aandurfde om de robinia’s weg te halen. De bomen zouden de vervanging van het riool niet overleven, omdat de wortels verweven waren met het oude riool dat eruit moest. Nu staat er een prachtige robiniahouten bank in het Emmaplantsoen.
Op de goeie afloop
Het plaatsen van de banden werd de taak van ons team en we werden er goed in. Ik was degene die spijkers door een dikke laag van textiel en kunststof in de paaltjes joeg. Ondertussen was er ook een team verslaggevers aanwezig en vloog er een drone met camera rond voor opnames van boven. Esdoorns, iepen en lindes werden geplant in dit laatste deel van de Parkstraat dat nog leeg was. Rond 16 uur stond alles in de grond en kon het kampement op het kruispunt weer afgebroken worden. Op naar ’t Pakhuis, het nieuwe onderkomen van het BuurtGroenbedrijf in de Lombardstraat, waar we toostten op de goeie afloop.
De film van de Parkstraat
Weemoedig plofte ik thuis neer in mijn luie stoel en liet de film van de Parkstraat vanaf het begin tot het einde afspelen. Er is veel gebeurd en dat gaan we vieren op zaterdag 5 juli. Nu loop ik soms langs de Parkstraat om te zien hoe het met ze gaat, de bomen en de nieuwe planten met geweven wilgentenen rondom.
Dankjewel voor het leuke verhaal, Monique!
Het planten van de laatste bomen in de Parkstraat was het einde van een jarenlang proces, waarbij veel bewoners betrokken waren. Om de goede afloop te vieren, was het op 5 juli feest in de Parkstraat en werd de hele wijk uitgenodigd om bomen en bewoners te komen bewonderen tijdens de allereerste Spijkerparade.
